Van Waitomo tot Taupo

Inderdaad, Sander zit hier vlot zijn fish en chips te verorberen (een beetje een veredelde versie van fishsticks en een portie frietjes), maar blijkbaar een nationaal maal. Daarnaast zijn ze opvallend bezig met gezonde voeding.. "fat free" products, daar gooien ze je de oren mee rond, en de shampoo's zijn "soap free". We hebben al enkele dagen lekker "gezond" gekookt in ons campertje en het valt reuze mee. Het leuke is dat we inderdaad "bij wijze van spreke" kunnen gaan staan waar we willen, gordijntjes toe trekken en slapen. Het enige nadeel wat we tot nu gemerkt hebben is dat de electriciteit (voor het opladen van batterijen van pc en camera) alleen lukt als we ook effectief electriciteit aansluiten. Wat maakte dat we aan het meer van Rotorua toch een camping moesten opzoeken. Te weten dat Rotorua in een vulkanisch gebied ligt, wat maakt dat je je neus moest dichtknijpen de zwavel (lees:rotte eieren) lucht. . Gelukkig in de camper zelf er weinig last van. De volgende dag zijn we zo een vulkanisch gebied gaan bezoeken om inderdaad de kraters, waaronder ene met bijnaam 'devils' home' van kort bij te kunnen aanschouwen. Uitzonderlijk rare varens bedekt met oranjekleurig mos, fluogele kraterpoelen, modderspattende kraters. Zeker de moeite, maar de lucht, amai... zo kunnen stinken. De tweede nacht hebben we hier in Waitomo een nacht van regen en storm meegemaakt, en zo blijft het tot nu toe enorm gevarieerd ;o) Straks rijden we richting Taupo (een meer op het Noordereiland). De plek om te bungee jumpen, maar die eer laat ik aan Sander. We hebben ook al beslist Mount Egmont/New Plymouth te skippen, aangezien we al merken dat we met die Camper met moeite 100km/u kunnen sjeezen op van die toch wel redelijk slingerwegen tussen heuvels bedekt met groen, schaapjes, koetjes en een boomgrens die opvallend hoger ligt dan bij ons. We hebben vooral vernomen ons zo rap mogelijk naar het zuidereiland te begeven aangezien daar de dingen nog prachtiger en uitzonderlijk zijn.